Dictionary of Greek. 2013.
μεσήλικος — η, ο αυτός που έχει μέση ηλικία (40 50 χρόνια), μεσόκοπος: Είναι μόνο είκοσι χρονών και ο άντρας της είναι μεσήλικος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μεσ(ο)- — (ΑM μεσ[ο]) Α και μεσσο και μεσαι ) α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. μέσ(σ)ος*. Οι ελάχιστοι τ. με α συνθετικό μεσαι (πρβλ. μεσαι πόλιος, μεσαι πόλος, μεσαί γεως) οφείλονται σε τεχνητή ανάπτυξη μακράς… … Dictionary of Greek
μεσάρης — ο, θηλ. μεσάρα μεσήλικος, μεσόκοπος. [ΕΤΥΜΟΛ. < μέσος + κατάλ. άρης] … Dictionary of Greek
μεσήλικας — ο βλ. μεσήλικος … Dictionary of Greek
μεσήλιξ — μεσῆλιξ, ικος, ὁ και ἡ (ΑM) βλ. μεσήλικος … Dictionary of Greek
μεσοήλιξ — μεσοῆλιξ, ικος, ὁ και ἡ (Μ) βλ. μεσήλικος … Dictionary of Greek
μεσοκαιρίτης — και μισοκαιρίτης, ο, θηλ. μεσοκαιρίτισσα (Μ μεσοκαιρίτης και μεσοκιρίτης) αυτός που βρίσκεται στο μέσο τής ζωής του, στο μέσο τής ηλικίας του, μεσήλικος, μεσόκοπος. [ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο) * + καιρίτης (< καιρός + κατάλ. ίτης), πρβλ. πολυ… … Dictionary of Greek
μεσοπόλιος — και μεσαιπόλιος, ον (ΑM) 1. αυτός ο οποίος έχει κατά το ήμισυ λευκές τρίχες, γκριζομάλλης, ψαρομάλλης 2. (κατ επέκτ.) μεσήλικος, μεσόκοπος. [ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο) * + πολιός «γκρίζος, ψαρός» (πρβλ. υπο πόλιος). Για τον τ. μεσαιπόλιος βλ. μεσ(ο) ] … Dictionary of Greek
μεσόκοπος — η, ο (Α μεσόκοπος, ον) αυτός που έχει μέση ηλικία, ο μεσήλικος αρχ. ο μέτριος ως προς το μήκος, ούτε μακρύς ούτε κοντός. [ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο) * + κόπος (πρβλ. νεό κοπος)] … Dictionary of Greek
